พระราชบัญญัติดังกล่าวมีวัตถุประสงค์เพื่อส่งเสริมและสร้างแรงจูงใจให้มีการพัฒนาพัฒนาและปรับปรุงพันธุ์พืชใหม่ ด้วยการให้สิทธิ์คุ้มครองตามกฎหมาย และเพื่อส่งเสริมการอนุรักษ์และพัฒนาการใช้ประโยชน์จากพันธุ์พืชพื้นเมืองเฉพาะถิ่น พันธุ์พืชพื้นเมืองทั่วไป และพันธุ์พืชป่า พร้อมทั้งจัดตั้งกองทุนคุ้มครองพันธุ์พืช ซึ่งการควบคุมกำกับดูแลการใช้ประโยชน์จากพันธุ์พืชพื้นเมืองทั่วไปและพันธุ์พืชสัตว์ป่าเพื่อการศึกษา ทดลอง วิจัย และปรับปรุงพันธุ์ ได้กำหนดไว้ดังนี้
มาตรา 52 : ผู้ใดเก็บ จัดหา หรือรวบรวมพันธุ์พืชพื้นเมืองทั่วไป พันธุ์พืชป่าหรือส่วนหนึ่งส่วนใดของพันธุ์พืชดังกล่าว เพื่อการปรับปรุงพันธุ์ ศึกษา ทดลอง หรือวิจัยเพื่อประโยชน์ในทางการค้า จะต้องได้รับอนุญาตจากพนักงานเจ้าหน้าที่ และทำข้อตกลงแบ่งปันผลประโยชน์ โดยนำเงินรายได้ตามข้อตกลงแบ่งปันผลประโยชน์ส่งเข้ากองทุนคุ้มครองพันธุ์พืช
มาตรา 53 : ผู้ใดทำการศึกษา ทดลอง หรือวิจัยพันธุ์พืชพื้นเมืองทั่วไป พันธุ์พืชป่าหรือส่วนหนึ่งส่วนใดของพันธุ์พืชดังกล่าว ที่มิได้มีวัตถุประสงค์เพื่อประโยชน์ในทางการค้า ให้ปฏิบัติตามระเบียบที่คณะกรรมการกำหนด
